Hoe het is om te wachten op de eerste recensies, vroeg een vriendin me gisteren. En, haar tweede vraag, waarom ik er zo gespannen van werd? Om ons heen sloeg de wind blad en regen tegen de ruiten, perfect leesweer natuurlijk, en ik vroeg me af of lezers het boek wel zouden begrijpen, of ze mijn personages wel aardig zouden vinden en of ze het boek na de eerste bladzijdes überhaupt niet weg gingen leggen! Mijn fantasie (een nadeel van schrijver zijn, dat geef ik toe, teveel fantasie) sloeg op hol, terwijl de storm buiten toenam, en ik zag het voor me, drie vernietigende recensies, gevolgd door een berg ellende op bol.com, waarna mijn boek in de vergetelheid zou raken. Voor niets geschreven. Voor het raam verschoof de tafeltennistafel, het duurde even voordat het tot me door drong dat ze echt bewoog, en met een ruk werd ze door de wind tegen de bruidsluier geduwd. “ Zag je dat?” riep mijn vriendin, “perfect weer om te vliegeren! Even de flyers afmaken?” Dat hebben we gedaan. De flyers voor het boek zijn klaar.. De eerste drie recensies van boekenliefhebbers staan online en het valt reuze mee. Het is eigenlijk best wel goed. “Ja,” zei mijn vriendin “stormachtig succes hahaha!” (En oh ja, vandaag weer perfect flyerweer.)