Wat als je tijd zou kunnen kopen? Te betalen via Ideal, onmiddellijk in huis. En dan? Waar zou je die tijd aan besteden? Hoeveel tijd zou je kopen? Zou je het vaak doen? Er verslaafd aan raken? Een gat in de markt, verkoop van tijd, want er is nooit genoeg tijd om te doen wat je allemaal zou willen doen. Natuurlijk, er zijn al eeuwen lang allerlei mensen die weten hoe het moet. Je tijd goed besteden. Keuzes maken en IN het moment leven. Het nu. Zijn. Maar goed, ik mis gewoon uren! Daar valt niet tegenop te mediteren. Heeft dan weer te maken met willen, en doelen stellen, en waarom altijd meer willen? Ik wil alles en heb een tekort aan tijd, punt.

Soms duurt tijd kort, en op andere momenten duurt tijd lang. Een vreemde zin, klopt, maar zo voelt het wel, omdat emoties bepalend in tijdbeleving. Zoals een bevalling weken lijkt te duren. Het moment voordat je een podium opstapt, de roezemoezende zaal achter het gordijn. Op je nagels bijtend voor een sollicitatiegesprek. Duurt echt uren, dat soort momenten die in minuten te vangen zijn. Zoals een herfstdag aan het water verdwijnt in een ogenblik en een vakantie van drie weken verandert in een zonnig moment van ontspanning. En soms, als ik een boek lees, beleef ik een avontuur van weken, terwijl ik maar vijf minuten lees. Het is niet eerlijk. Was tijd maar begripvol, plooibaar.

Ik werk aan mijn tweede roman en liefst zou ik mezelf maanden opsluiten, gezin en familie en vrienden op afroep binnen handbereik. Of ik zou in de avond de tijd stop moeten zetten, en het moment van schrijven rekken. Zoals die bevalling die dagen duurde maar helaas, tijd is ongrijpbaar. En tijd is relatief en absoluut, heeft dan weer te doen met zwaartekracht en ruimtetijd en ruimtekromming en, ik heb me er nooit helemaal in verdiept, maar ik werk voor de zekerheid maar op de begane grond, omdat de tijd daar iets langzamer gaat. Hoewel ik daar zelf dan weer niets van merk omdat mijn hersenen dan ook langzamer werken. Heb ik dan wel meer tijd om te schrijven?

‘Busy is a decision… You don’t find the time to do things — you make the time to do things’ zegt Debbie Millman die ik op mijn speurtocht naar tijd op internet vindt. Want ik zoek naar een manier om tijd te vinden en zolang er geen tijdreizen worden aangeboden, moet ik het redden met Google. Er is geen andere oplossing. Ik moet tijd maken, zal het nergens zomaar gaan vinden, laat staan kopen. Kan het vast ergens vandaan hakken, snijden, trekken, scheuren. Het klinkt lekker actief, tijd maken (moet ik eerst tijd voor vinden dan.) Maar goed, wat ik wilde zeggen, ik heb het druk. Dus blog minder maar ben tijd aan het bouwen (klinkt constructiever) om meer te schrijven. Als ik stapel gaat het vast lukken.