Soms geloven je hersenen dat je iets doet, terwijl je het niet doet. Denk je aan hardlopen, dan kunnen je hersenen stoffen aanmaken die je ook aanmaakt als je rent. Hetzelfde kan gebeuren als je een spannend boek leest. Wetenschappers ontdekten dat je jezelf niet alleen figuurlijk in de hoofdpersoon van een verhaal kan verplaatsen, maar ook biologisch. Meetbare veranderingen in de hersenen waren tot vijf dagen na het lezen van een boek zichtbaar. Een intrigerend idee. Zou dat verklaren waarom je een favoriet boek aan flarden leest? ‘Zout op mijn huid’ ligt al jaren op mijn nachtkastje (ik kocht eindelijk een verse met harde kaft, deze gaat hopelijk langer mee) en ik herlas ‘de Hobbit’ en ‘In de ban van de Ring’ als tiener ontelbare keren. Met een diepe zucht als ik het laatste deel dicht sloeg, iedere keer weer. Ging ik daarna nog vijf dagen als geliefde van Gauvain of op de blote voeten van Frodo Balings door het leven ? Het kan verklaren waarom de verkoop van sm speeltjes steeg na het succes van de Vijftig tinten Grijs trilogie. Al die vrouwen en mannen die als de door passie bevangen Anastasia nog dagen lang sekswinkels binnen stapten. Zou je ‘het’ ook kunnen trainen? Zodat je werkelijk handelt als je geliefde hoofdpersonage? Kan ik eindelijk de wereld redden van alle kwaad! Dan nog iets, wat zeggen die boeken dan over jezelf? Analyseer je favoriete boeken en hun hoofdpersonages, zoek de overeenkomsten, of verschillen, en ontdek wie je werkelijk bent. Of wilt zijn. En een laatste vraag, wat zegt dit over de schrijver? Ben je wie je beschrijft? Want als schrijver denk je mee met (en voor) je hoofdpersonen, zoekend naar gedachten, gevoelens, handelingen en reacties. Ik word er moe van als ik het me voorstel. Eerlijk gezegd. Stel je voor? Ik als David, Anne en Nathalie. Ik doe geen oog meer dicht. Heus! Maar dat zouden we eens moeten meten. Hersenen, lezen en fantasie, een onontgonnen gebied. Heerlijk. Ik ga snel naar boven, In de ban van de Ring weer eens uit de boekenkast plukken.

(n.b. hilarische, bemoedigende, bevestigende en vooral nieuwsgierige reacties na de recensie van ‘David en andere bewijzen van liefde ‘ in het Eindhovens Dagblad! Zelf lezen, de enige manier om te weten of het klopt – en sja, analyseren wat je de eerste vijf dagen voelt, of doet, nadat je het uit hebt.)