Is het schrijven van een dagboek de ultieme vorm van navelstaren? Ik schrijf dagboeken om niet te vergeten, en om mezelf te begrijpen en alleen al de ontmoeting met mijn jongere ik is de moeite van het schrijven waard. Zo schreef ik in oktober 1989 over de verjaardag van mijn zusje; ‘Het feest was gezellig. Ik zat. Rode wijn. Bed opgemaakt met handdoeken en mijn jas. Zaterdagochtend op tijd op, in trein per ongeluk zonder […]
Er lag een pakketje op tafel met mijn naam erop. Ik had niets besteld, en ook mijn gezinsleden wisten van niets. De hele familie bestelt via mijn accounts bij Bol.com en bij Zalando en allerlei andere webwinkels, dus ik ben vaak voor niets blij verrast, maar deze keer was het pakje écht voor mij. Spannend, en dat in kersttijd. Het was een glazen weckpot met stukjes kaneelstokken, zuurstokken en kerstkransjes. Met een brief erbij, van […]
Het huis van mijn ouders is een kasteel. Het ligt verscholen in een tuin aan de rand van een wijkje, belegerd door busjes en betegelde voortuinen. Maar het huis van mijn ouders is sterk. De tuin is de gracht, met de voortuin waar het gras onbeschaamd hoog staat en een hazelaar over het weggetje voor het huis hangt. Het kronkelende pad naast het huis is begrensd door wilde aardbeien en brem en in de achtertuin […]